Tamiya 35246 1:35 GERMAN 18 TON HEAVY HALF-TRACK "FAMO" AND TANK TRANSPORTER Sd.Ah.116

Malowanie: X-10,X-11,X-18,X-5,X-7,XF-1,XF-10,XF-15,XF-2,XF-49,XF-56,XF-60,XF-61,XF-63,XF-64,XF-65,

Sd.Kfz. 9 (nim. Sonderkraftfahrzeug 9) był niemieckim transporterem półgąsienicowym z okresu II wojny światowej.

Pierwsze prototypy powstały w 1936 roku, a produkcja seryjna trwała w latach 1939-1945, kończąc się wytworzeniem ok. 2.500 egzemplarzy tego pojazdu.

Napęd zapewnił pojedynczy silnik Maybach HL 108TUKRM o mocy 270 KM. Sd.Kfz. 7 standardowo nie posiadał uzbrojenia stałego.

Wóz Sd.Kfz. 9 został pierwotnie zaprojektowany w zakładach FAMO jako specjalistyczny ciągnik artyleryjski dla pułków artylerii ciężkiej i najcięższej.

Już wczesne partie produkcyjne wozu cechowały się co prawda sporą masą (blisko 20 ton!), ale były wysoce manewrowe, miały bardzo dobrą mobilność w terenie i spory uciąg.

Okazały się także niezawodne mechaniczne i mało awaryjne. W praktyce Sd.Kfz. 9 w okresie II wojny światowej służył przede wszystkim jako pojazd holowniczy i ratunkowy w polowych jednostkach remontowych.

Miał za zadanie ściąganie z pola walki własnych uszkodzonych lub unieruchomionych czołgów czy dział samobieżnych.

Powstały dwie wersje wozu: Sd.Kfz. 9/1 z dźwigiem o udźwigu 6 ton oraz Sd.Kfz. 9/2 z dźwigiem o udźwigu 10 ton. Niewielkie ilości Sd.Kfz. 9 służyły – poza armią niemiecką – w siłach zbrojnych Rumunii.  

Sd.Anh.116 to niemiecka, 4-osiowa naczepa z okresu II wojny światowej. Naczepa została wprowadzona do służby w Wehrmachcie w grudniu 1940 roku i pozostawała w niej do końca wojny.

Miała długość 14,4 m i szerokość 3 m, a mogła transportować pojazdy o długości do 6,5 metra, jednak konstrukcja lawety pozwalała też w sytuacjach wyjątkowych transportować pojazdy dłuższe.

Sd.Anh.116 została opracowana jako ciężka naczepa, przeznaczona do transportu pojazdów opancerzonych (zwłaszcza czołgów) o masie do 22-23 ton.

Później dopuszczalny limit został podniesiony do 26 ton.

Laweta Sd.Anh.116 cechowała się nietypową konstrukcją bowiem jej część transportowa była de facto zawieszona dwóch wózkach, z których drugi był kierowany przez kierowcę tegoż wózka.

Załadunek oraz wyładunek był możliwy tylko przy odczepionym wózku tylnym. Warto dodać, że najczęściej jako ciągnik do lawety wykorzystywano transporter półgąsienicowy Sd. Kfz. 8 albo Sd. Kfz. 9.