40M Turan I był węgierskim czołgiem średnim z okresu II wojny światowej. Pierwsze prototypy pojazdu powstały w 1940 r., a produkcja seryjna trwała w okresie 1941-1944, kończąc się wytworzeniem ok. 300 wozów.
Czołg Turan I był napędzany pojedynczym silnikiem Manfred Weiss-Z o mocy 260 KM.
Jego uzbrojenie stanowiła pojedyncza armata 41 M kal. 40 mm oraz 2 karabiny maszynowe 34/40 A.M. kal. 8 mm.
Czołg Turan I powstał w oparciu o czechosłowacki projekt czołgu średniego T-21, który z kolei czerpał pełnymi garściami z rozwiązań konstrukcyjnych wozu LT vz.35. Prace projektowe trwały już od 1940 roku, ale przyspieszono je po pierwszych starciach z czołgami Armii Czerwonej, zwłaszcza T-34.
Czołgi Turan I weszły do linii w 1942 roku, kierując je do starć z wojskami radzieckimi na froncie wschodnim. Pomimo wdrożenia do produkcji w 1941 roku, czołg Turan I posiadał niewystarczające uzbrojenie do zwalczania czołgów radzieckich, a jego pancerz – choć dochodzący do 50-60 mm – był słabo wyprofilowany.
Do zalet czołgu należała stosunkowa dobra mobilność w terenie i raczej niski stopień awaryjności. W oparciu o rozwiązania czołgu Turan I powstał czołg ciężki Turan II.